workshop ครั้งที่ 6 (กิจกรรมเสริมทักษะ ออกแบบการเรียนรู้ด้วยตัวเอง)
กิจกรรมครั้งนี้เกิดขึ้นจากการลงความคิดสิ่งที่พวกเราสมาชิก Human ร้าย ต้องการเรียนรู้เพิ่มเติม โดยเริ่มจากคำถามที่ทุกคนต่างสงสัยว่า “เราจะเข้าใจงานศิลปะได้อย่างไร”
ในเวลานี้ งานศิลปะยุคใหม่เป็นสิ่งที่ไม่เคยตัดขาดจากผู้คนและบริบททางสังคม ศิลปะจึงเป็นการเมือง ไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นลอยๆ ไม่ใช่นามธรรมไร้เหตุผลเข้าใจยาก เราจึงชวนสมาชิก Humanร้าย ปรับมุมมอง ชวนอ่าน ชวนคุย ชวนดูงานศิลปะ เพราะเราเชื่อว่าศิลปะสัมพันธ์กับการใช้ตรรกะ เหตุผล และการวิเคราะห์ตีความของผู้คนที่มากกว่าศิลปินควบคุมเพียงคนเดียว
งานศิลปะจึงเป็นสิ่งที่สื่อสารกับสังคมตลอดเวลา เมื่อถูกจัดแสดงในพื้นที่สาธารณะ งานชิ้นนั้นต้องกลายเป็นสิ่งที่สื่อสารด้วยการรับรู้ผ่านทางผัสสะต่างๆ ของผู้ชม ศิลปินไม่ใช่ผู้ที่มีสิทธิอยู่เหนือกว่าผู้ชมงาน แต่คือการเรียนรู้พฤติกรรมการตีความ การออกแบบเนื้อหารให้ตรงกับกลุ่มเป้าหมายที่ต้องการสื่อสาร และสร้างพื้นที่ความเป็นไปได้ใหม่ในการสื่อสารเนื้อหาที่อยู่ในงานศิลปะให้มีความน่าสนใจ
ซึ่งวันนี้เราได้แลกเปลี่ยนคำถาม และคำตอบที่ไม่มีถูกผิดในฐานะที่เป็นทั้งผู้ดูศิลปะ และผู้ผลิตศิลปะต้องสื่อสารแบบไหนจึงจะทำให้สารนั้นมีประสิทธิภาพในการเชื่อมโยงกับผู้รับสารมากที่สุด